کد مطلب:28376 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:30

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

حضور يعني چه؟ انسان نمي تواند چيزي را درك كند مگر آن كه تجسم نمايد وتجسم خداوند دور شدن از حقيقت است؟

الف) ظهور و وجود چيزي نزد موجودي ذي شعور را حضور گويند. ب ) اين كه گفته ايد: «انسان نمي تواند چيزي را درك كند مگر آن كه آن را تجسم نمايد» تنها در علم حصولي راست مي آيد؛ ولي در علم حضوري ترسيم صورت و تجسم آن معنا ندارد؛ زيرا در دانش حضوري نفس معلوم نزد عالم حاضر است نه صورت آن. بهترين نمونه اين مسأله، علم ما به وجود و يا احوال و عوارض شخصي خودمان مي باشد. آگاهي انسان به نفس خويش از طريق وساطت صورت نيست. آگاهي ذاتي و دروني انسان به خداوند نيز از اين قبيل است؛ زيرا معلول با تمام هستي خود در حضور علت و عين ربط و تعلق به او است و از او هيچ انفكاك و جدايي ندارد. ازاين رو علم معلول ذي شعور به علت خود، دانشي حضوري است. بنابراين در اين جا ترسيم و تجسمي نيست تا با واقعيت راست نيايد. اساساً يكي از ويژگي هاي علم حضوري اين است كه هرگز مورد فراموشي نيست؛ هم چنان كه علم ما به نفس خود هرگز و در هيچ حالتي - حتي در خواب - از بين نمي رود. البته در علم حضوري گاهي غفلت؛ يعني، عدم توجه و به عبارت ديگر جهل به علم راه مي يابد. ازاين رو پيامبران كوشيده اند آدمي را از خواب غفلت بيدار كنند و او را به حقيقتي كه در نفس خويش به آن علم و ايمان دارد، متوجه سازند.